Nasz organizm do właściwego funkcjonowania wymaga określonych substancji odżywczych w odpowiednim stężeniu. Stężenie to jest zależne od tego, czy jesteśmy zdrowi, czy też chorujemy. W drugim przypadku jego powrót do pierwotnego stanu (lub dopasowanie go do obecnych potrzeb pacjenta) jest niezwykle ważne dla polepszenia jego samopoczucia i wspomagania leczenia. Dziedzina medycyny skupiająca się na takich działaniach nazywana jest medycyną ortomolekularną. Na czym jednak one polegają? Co konkretnie określa się tym mianem?
Medycyna ortomolekularna – historia
Źródeł medycyny ortomolekularnej powinniśmy szukać w pracach doktora Linusa Paulinga – dwukrotnego laureata Nagrody Nobla. Na bazie swoich badań, naukowiec doszedł do wniosku, że w organizmie chorych zmienia się poziom kluczowych dla jego funkcjonowania substancji. Według Paulinga, by powrócić do pełni zdrowia pacjent musi uzupełnić te braki. Medycyna ortomolekularna skupia się na badaniu oddziaływania na siebie poszczególnych substancji odżywczych oraz ich znaczenia dla naszego zdrowia, a także sposobie ich przyswajania przez organizm.
Medycyna ortomolekularna – wymieniamy najważniejsze substancje
Które jednak substancje są z punktu widzenia medycyny ortomolekularnej podstawowe? Oczywiście te, które mają kluczowe znaczenie dla właściwego funkcjonowania organizmu. Są to przede wszystkim witaminy, pierwiastki śladowe, minerały zdrowe tłuszcze, wszelkiego rodzaju substancje dostarczane wraz z pokarmami roślinnymi, aminokwasy, pro i prebiotyki, złożone węglowodany oraz enzymy proteolityczne. Spośród tych substancji pokarmowych najważniejsze są te, których ludzki organizm nie syntetyzuje sam.
